Η Αποστασία των Ραγιάδων

Ο πατριάρχης Καλλίνικος περιγράφει γεγονότα και καταστάσεις λίγο πριν το ʼ21

Τον καιρό, που ο Ρήγας (βλ. Πώς το εθνικό αντικατέστησε το πραγματικό) ήταν έφηβος, η κατάσταση στη Θεσσαλία ήταν πολύ ανώμαλη. Τα ορλωφικά είχαν εξαγριώσει τους οθωμανούς και στα Τρίκαλα και τη Λάρισα έγιναν σφαγές και όταν κινητοποιήθηκε ο τουρκικός στρατός, γιά να κτυπήσει τους μοραΐτες και όταν γύρισαν οι αρβανίτες από τον Μοριά και σχημάτισαν ληστοσυμμορίες. Ο Καλλίνικος, ο πρώην πατριάρχης, που ιδιώτευε στα χρόνια αυτά στην πατρίδα του, τη Ζαγορά, έγραφε στο ημερολόγιό του: «Πόλεμος φρικιώδης (1769)... και φόβος των εις Ελλάδα και Θεσσαλία πιστών μέγας και κίνδυνος...». Γιά τις ληστοσυμμορίες και τα δεινά των χριστιανών έγραψε πάλι ο Καλλίνικος: «1771... Αποστασία (των ραγιάδων) και αιφνίδιος έφοδος τού Βασιλέως (=σουλτάνου) κατά των αποστατών, ους ξίφεσιν εθέρισε και φόνω μαχαίρας τεθανάτωκε. Εν Ελλάδι και Θεσσαλία αλβανών έφοδος, αρπαγή και αιχμαλωσία... Καταδυναστεία υπηκόου (ραγιάδων) και φυγή πολλών...». (Χειρόγραφο, «Βιβλιοθήκη Ζαγοράς», Γ. Κορδάτου: «Μεγάλη Ιστορία τής Ελλάδας», έκδ. «20ός αιώνας», τόμ. ΙΧ, σελ. 323). Το ʼ21 δέν έγινε «γιά τού Χριστού την πίστιν την αγίαν και τής πατρίδος την ελευθερίαν». Δέν υπήρχαν ούτε εθνικά ούτε θρησκευτικά κίνητρα, όπως κατά κόρον προπαγανδίζεται από σύσσωμη τη Ρωμιοσύνη από τη δημιουργία τού κράτους και εντεύθεν. Ούτε επίσης, κοινωνικά / ταξικά, όπως υποστηρίχθηκε αργότερα από ορισμένους αριστερίζοντες θεωρητικούς. Μοναδικός στόχος των εξεγερμένων ήταν οι περιουσίες (χωράφια, χρυσαφικά κ.λπ.) των μουσουλμανικών οικογενειών τής Πελοποννήσου. Η λέξη «αποστασία» γιά την περιγραφή των γεγονότων τού ΄21 δέν είναι εφεύρεση τής «Ελεύθερης Έρευνας». Πολλοί συγγραφείς τής εποχής χρησιμοποιούν τη συγκεκριμένη λέξη, γιά να περιγράψουν τή συμπεριφορά των ρωμιών ραγιάδων εκείνη την εποχή. «Το κίνημα τής πατρίδος μας ενομίσθη και ονομάζεται αποστασία», έγραφε στις 29 Αυγούστου 1821, στον Μαυροκορδάτο ο μητροπολίτης Ουγγροβλαχίας, Ιγνάτιος. (Εμμ. Πρωτοψάλτη: «Ιγνάτιος μητροπολίτης Ουγγροβλαχίας 1766-1828, «Μνημεία τής ελληνικής ιστορίας», τ. 4.2, Αθήνα, 1961). Αποστασία χαρακτήριζε το 1821 και ο Αμβρόσιος Φραντζής. («Επιτομή τής ιστορίας τής αναγεννηθείσης Ελλάδος αρχομένη από τού έτους 1715 και λήγουσα το 1835», έκδ. «Εκ τής τυπογραφίας η Βιτώρια τού Κων. Καστόρχη και συντροφίας», Αθήνα, 1839, τόμ. Α΄, σελ. ε΄, ζ΄, ια΄, μδ΄ κ.α.). Τα περί δήθεν «εθνικής επανάστασης των ελλήνων» ανάγονται στη σφαίρα των εθνικοθρησκευτικών φαντασιώσεων και μύθων, οι οποίοι πλάστηκαν με τη δημιουργία τού νέου κράτους μερικά χρόνια αργότερα. Πηγή:freeinquiry.gr/